Laatste dagen in Thailand!

Op zaterdag 22 februari hadden we een tripje naar de mooie Similan-eilanden geboekt. Helaas hebben we dit moeten afzeggen, omdat de darmen van Tessa weer begonnen op te spelen. Een dagje rustig aan doen en op bed liggen was vervolgens een noodgedwongen feit. Een dag later vertrok het busje met ons erin in de richting van Khao Sok, zonder dat we ook maar iets fatsoenlijks hebben gedaan in de omgeving van Khao Lak, zonde, maar het was helaas niet anders.
Khao Sok staat bekend om een schitterend Nationaal Park, ons verblijf lag aan de rand van dit park, omgeven door de jungle. Stel je een omgeving voor zoals die van Mowgli, in Junglebook. Daar sliepen wij middenin. De toon voor de sfeer was meteen gezet met overal dierengeluiden om ons heen.
Allereerst wilden we een 2-daagse-jungletocht boeken in het Nationaal Park. Het Nationaal Park Khao Sok ligt rondom het Cheow Larn meer, een gigantische waterpartij van 165 vierkante kilometer, verdeeld over allemaal verschillende takken, waardoor het geheel te overzien blijft. Tijdens deze 2-daagse zouden we gaan varen over dit meer op weg naar ons eigen hutje op een vlot op het meer. Hier zouden we gaan overnachten en het zou meteen onze uitvalsbasis zijn voor verschillende hikes door de jungle, een nightsafari, en een morning-mist-safari. Zo gezegd, zo gedaan, we hebben de tour direct geboekt, we hadden er gelijk al zin in.
Terug in ons verblijf had Tessa al snel vriendjes gemaakt met een kleine bewoner (een meisje van ongeveer vijf jaar oud). Samen gingen ze bellenblazen met behulp van een ventilator onder het mom van ‘Waarom moeilijk doen, als het makkelijk kan’. Nadat we eindelijk ons prachtige ‘jungle’- huisje in konden gingen we ’s middags gelijk over de naastgelegen rivier kayakken. En omdat er een gids mee ging die over de dieren ging vertellen hoefden we dus zelf niet te peddelen, wat voor de verandering ook wel eens een keer prettig was. Het water stond laag en we kwamen dus af en toe vast te zitten, het uitzicht daarentegen was geweldig met hoge bergen en prachtige bomen. Onderweg kwamen we nog een paar apen en een slang tegen. Er was een plaats waar je uit de kano kon gaan om door middel van een liaan het water in te zwaaien. Jos nam de proef op de som en wilde richting de liaan kruipen. Ineens was daar een snerpende pijn, alsof iemand met een stanleymes Jos zijn teen probeerde af te snijden. De eerste gedachte was dat Jos zich gestoten had aan een scherpe steen, de gids vertelde echter dat vissen de boosdoeners waren, en zodoende waren we middenin een aflevering van River Monsters op Discovery Channel beland. Met gevaar voor eigen leven wist Jos de liaan te bereiken, en met een high flying-kick de Khao Sok Piranha buiten westen te trappen. Uiteindelijk liep dit allemaal met een sisser af, bloeide Jos z’n teen een beetje, maar het had allemaal veel erger gekund.
’s Avonds na het kanovaren, toen we bijna wilden gaan slapen in onze junglevilla, hadden we plots bezoek aan de deur. Het was de man van het verblijf die een vervelende mededeling had. Onze 2-daagse kon geen doorgang vinden. Er waren maar liefst 1000 Thaise mensen vanuit Bangkok die vakantie kwamen vieren in het Nationaal Park en alles volgeboekt hadden, de toeristen moesten daarvoor wijken. Ontzettend teleurgesteld hebben we ons plan moeten aanpassen, en konden we gelukkig nog wel een dagtrip naar het park doen. Bestaande uit een boottocht over het meer naar de drijvende vlotten, daar een verfrissende duik nemen, en tot slot een flinke hike door de jungle totdat we in een grot uit kwamen. Door de grot stroomde een klein stroompje en bij de ingang zat ‘ie al gelijk vol met vleermuizen. Hoe verder we kwamen hoe groter het stroompje werd, totdat het op een gegeven moment tot aan ons middel kwam. Ploeterend en klauteren, bewapend met een klein zaklampje baanden we ons een weg door deze grot heen. Je moest goed uitkijken waar je liep want onderwater lagen vervaarlijke rotsblokken en spleten. Een spleet die Jos aan den lijve ondervond toen hij ineens kopje onder ging na een misstap. Op sommige plekken steeg het water letterlijk tot aan de lippen en werd het plots heel erg smal. Ineens zagen we weer licht aan het einde van de tunnel en stonden we weer midden in de jungle. Een wandeling terug naar de longtail-boot en de terugtocht kon beginnen. Het mooiste aan deze dag was toch wel de prachtige uitzichten die we hadden terwijl we over het gigantische meer voeren, omgeven door het oudste regenwoud ter wereld. Ondanks de teleurstelling dat we niet meer en langer konden genieten van deze prachtige omgeving hebben we toch wel ontzettend genoten van deze dag. En omdat we nu de nightsafari moesten missen hebben we vanuit ons eigen verblijf een persoonlijke nightsafari gekregen door een werknemer van ons resort en zijn oom. Deze twee slecht-Engels-sprekende Thai gingen met ons door de jungle lopen in het donker op zoek naar de wilde dieren. De oom was een zeer gedreven padvinder die de dieren ontzettend goed wist te spotten. Uiteraard is het in het donker zeer moeilijk om dieren te zien, laat staan te fotograferen. Wij stonden meerdere malen perplex hoe deze beste man ons wist te wijzen op een dier die wij nooit hadden gevonden ook al was die tegen ons aan gelopen. Een kleine selectie uit de grote hoeveelheid dieren die we hebben gezien waren onder andere een Grote Zwarte Vliegende Eekhoorn, verschillende apen, een Luiaard (Sloth), meerdere gigantische spinnen en een heleboel kleintjes die ook gevaarlijk bleken te zijn, een babysprinkhaan die voor ons niet echt baby-like was, wilde katten en een heleboel insecten. Het was geweldig om zo’n privétour door de jungle te krijgen van deze ontzettend aardige Thaise mensen, het was een slottrip om zeker over naar huis te kunnen schrijven.
De volgende dag zat ons verblijf in Thailand er alweer bijna op, ons restte nog een reis naar Surat Thani, alwaar we de 23e op het vliegtuig zouden stappen richting Kuala Lumpur, Melbourne, en eindbestemming Christchurch, waar het volgende deel van de reis zich zal voort zetten.